Kościół i parafię w Staromieściu ufundował około 1341 roku Jan Pakosławic. Istnienie parafii staromiejskiej potwierdza jego następca Jan Rzeszowski odnawiając akt fundacyjny w 1416 roku. Pierwsze kościoły w Staromieściu były drewniane, kryte gontami. Pierwszy kościół drewniany spłonął podczas najazdu Turków i Wołochów w 1498 roku, po czym został odbudowany. Zniszczył go najazd Tatarów w 1624 roku. Ufundowana przez Michała Spytka Ligęzę w 1646 roku kolejna świątynia pod wezwaniem Świętego Wojciecha i Świętej Katarzyny także nie utrzymała się długo. W 1686 roku za staraniem ks. Stanisława Pękorzewskiego wymurowano czwarty kościół, który poświęcił w 1745 roku biskup Wacław Hieronim Sierakowski. Kościół ten przetrwał do 1900 roku. Liczba ludności stale wzrastała. Na posiedzeniu rady gminnej, której przewodniczył wójt Marcin Spirała w dniu 16 listopada 1895 roku zapadła decyzja o budowie nowego kościoła. Wczesną wiosną 1900 roku rozpoczęto budowę. W 1900 roku ukończono budowę w stanie surowym. Razem z kościołem zbudowano wieżę wysoką na 49 m. W następnych latach urządzono wnętrze kościoła. I Wojna Światowa przerwała pracę i spowodowała wielkie straty materialne. W 1917 roku wojska austriackie zarekwirowały dzwony kościelne i blachę miedzianą. Po odzyskaniu niepodległości uzupełniono wyposażenie i wystrój kościoła. W 1920 roku pomalowano wnętrze kościoła. Wielkim sukcesem ówczesnego proboszcza ks. Władysława Kisielewicza i parafian było zakupienie nowych dzwonów, których poświęcenia w dniu 7 marca 1926 roku dokonał biskup Wojciech Tomaka. Ukoronowaniem wysiłków ks. Władysława Kisielewicza oraz parafian była uroczysta konsekracja kościoła, której dokonał biskup przemyski Franciszek Barda w dniu 4 maja 1932 roku. W historii kościoła parafialnego miały miejsce również przykre wydarzenia. W lipcu 1922 roku przypadkowa eksplozja w Rzeszowskiej Prochowni spowodowała uszkodzenie witraży. W czasie walk o wyzwolenie miasta i Staromieścia, w sierpniu 1944 roku zostały zniszczone witraże w prezbiterium. Najtragiczniejsze wydarzenie nastąpiło 20 maja 1960 roku, gdy huragan o niespotykanej sile powalił wieżę kościelną. Spadły i zostały uszkodzone dzwony. Kompletnemu zniszczeniu uległy organy, częściowo strop, część nawy głównej i ławki. Remont został przeprowadzony przez księdza proboszcza Stanisława Foltę. Kolejny proboszcz ks. Ireneusz Folcik odrestaurował kościół wewnątrz i na zewnątrz oraz wybudował dróżki Świętego Józefa.
Więcej na temat historii naszej parafii zawarto w następujących pozycjach:
- Szkice z dziejów parafii św. Józefa w Staromieściu – ks. St. Folta, ks. Wł. Kret
- Kościół św. Józefa w Rzeszowie – Staromieściu – ks. I. Folcik, M. Pękala
- Z dziejów miasta i regionu – A. Kaczmarzewski
- Tamten Rzeszów – F. Kotula
- Zarys pracy monograficznej podrzeszowskiej wsi Staromieście do 1938 roku – J. Lewandowski